سوره الجمعة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡمَلِكِ ٱلۡقُدُّوسِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است تسبيح مى‌گويند براى خدا كه فرمانروا، كاملا پاك (از هر عيب و نقص و) شكست‌ناپذير فرزانه است.


هُوَ ٱلَّذِي بَعَثَ فِي ٱلۡأُمِّيِّ‍ۧنَ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَ يُزَكِّيهِمۡ وَ يُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَ ٱلۡحِكۡمَةَ وَ إِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

2

او كسى است كه در ميان درس ناخواندگان فرستاده‌اى از خودشان برانگيخت؛ كه آياتش را بر آنان مى‌خواند [و پيروى مى‌كند] و رشدشان مى‌دهد [و پاكشان مى‌گرداند] و كتاب [خدا] و فرزانگى به آنان مى‌آموزد؛ در حالى كه قطعا پيش از [آن‌] در گمراهى آشكارى بودند.


وَ ءَاخَرِينَ مِنۡهُمۡ لَمَّا يَلۡحَقُواْ بِهِمۡ وَ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

3

و (نيز پيامبر را برانگيخت بر گروهى) ديگر از آنان كه هنوز به آنان نپيوسته‌اند؛ و او شكست‌ناپذير فرزانه است.


ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُ وَ ٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

4

اين بخشش خداست آن را به هر كه بخواهد (و شايسته بداند) مى‌دهد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است.


مَثَلُ ٱلَّذِينَ حُمِّلُواْ ٱلتَّوۡرَىٰةَ ثُمَّ لَمۡ يَحۡمِلُوهَا كَمَثَلِ ٱلۡحِمَارِ يَحۡمِلُ أَسۡفَارَۢا بِئۡسَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَ ٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

5

مثال كسانى كه تورات برآنان نهاده شده (و به آن مكلف شده‌اند) سپس آن را حمل نكرده‌اند (و به كار نبسته‌اند) همانند مثال الاغى است كه كتاب‌هايى حمل مى‌كند. بداست مثال گروهى كه آيات خدا را دروغ انگاشتند! و خدا گروه ستمكاران را راهنمايى نمى‌كند.


قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ هَادُوٓاْ إِن زَعَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ أَوۡلِيَآءُ لِلَّهِ مِن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

6

بگو:« اى كسانى كه به (آيين) يهود گرويديد! اگر مى‌پنداريد كه شما دوستان خداييد نه ساير مردم، پس اگر راست مى‌گوييد آرزوى مرگ كنيد! »


وَ لَا يَتَمَنَّوۡنَهُۥٓ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَ ٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّٰلِمِينَ

7

و [لى‌] آنان به سبب دستاورد پيشينشان، هرگز آن [مرگ‌] را آرزو نخواهند كرد؛ و خدا به [حال‌] ستمگران داناست.


قُلۡ إِنَّ ٱلۡمَوۡتَ ٱلَّذِي تَفِرُّونَ مِنۡهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِيكُمۡ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَ ٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

8

بگو:« درواقع مرگى كه از آن فرار مى‌كنيد پس حتما آن شما را ملاقات مى‌كند؛ سپس به سوى داناى نهان و آشكار باز گردانده مى‌شويد؛ و شما را از آنچه همواره انجام مى‌داديد با خبر مى‌سازد. »


يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَوٰةِ مِن يَوۡمِ ٱلۡجُمُعَةِ فَٱسۡعَوۡاْ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَ ذَرُواْ ٱلۡبَيۡعَ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

9

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه براى نماز در روز جمعه ندا داده شود، پس به سوى ياد خدا بكوشيد و معامله را رها كنيد، كه اين براى شما بهتر است اگر بدانيد!


فَإِذَا قُضِيَتِ ٱلصَّلَوٰةُ فَٱنتَشِرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ ٱبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَ ٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

10

و هنگامى كه نماز پايان يافت، پس در زمين پراكنده شويد و از بخشش خدا بجوييد، و خدا را فراوان ياد كنيد باشد كه شما رستگار (و پيروز) شويد.


وَ إِذَا رَأَوۡاْ تِجَٰرَةً أَوۡ لَهۡوًا ٱنفَضُّوٓاْ إِلَيۡهَا وَ تَرَكُوكَ قَآئِمٗا قُلۡ مَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ مِّنَ ٱللَّهۡوِ وَ مِنَ ٱلتِّجَٰرَةِ وَ ٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلرَّٰزِقِينَ

11

و هنگامى كه داد و ستد يا سرگرمى را مى‌بينند به سوى آن پراكنده مى‌شوند، در حالى كه تورا ايستاده وا مى‌گذارند؛ بگو:« آنچه نزد خداست از سرگرمى و از داد و ستد بهتر است؛ و خدا بهترين روزى دهندگان است. »



قاری